عشق

پول و زندگي

با اینکه هنوز دست و بالش بسته ست

با اينکه هنوز دست و بالش بسته ست

با فکر و خيال خاطرش وابسته ست

 پرواز قشنگ صبحگاهان را ديد

فهميد که او کبوتر اين دسته ست

گفتم ای عشق بیا تا که بسازی ما را

عشق واژه ای است از جنس نور

سوز محبت

تو شهر قصه

تو شهر قصه هیچ کس منو برای من نخواست

هیشکی لباس فکرشو رنگ صدای من نبافت

دغدغه ی آدمکا دغدغه های من نبود

جز تو کسی منتظر صدای پای من نبود

گلکم! حرف دلم رو کسی غیر تو نفهمید

کسی راه شهر عشقو از ستاره ها نپرسید

تخته سیاه روزگار

 جا واسه نقاشی نداشت 

 سهم ما از زندگی رو بیرون قصه جا گذاشت